Blizny to nieodłączny element procesu gojenia się ran, które powstają po urazach, oparzeniach czy operacjach. Chociaż ich podstawową funkcją jest zamknięcie rany i ochrona przed infekcją, mogą one powodować długotrwałe problemy zdrowotne, które często są niedoceniane lub niezrozumiane. Blizny nie tylko przypominają o przeszłych zdarzeniach, ale mogą również stać się źródłem przewlekłego bólu i dysfunkcji narządu ruchu.
Blizna to tkanka łączna włóknista, która powstaje w miejscu uszkodzenia. Jej zadaniem jest zastąpienie zniszczonej tkanki, jednak nie jest to idealne odwzorowanie pierwotnej struktury. Tkanka bliznowata jest mniej elastyczna i osiąga tylko 80% wytrzymałości oryginalnej tkanki [1]. To powoduje, że blizny są bardziej podatne na uszkodzenia i mogą powodować różne komplikacje zdrowotne.
Blizny często prowadzą do tworzenia zrostów, które ograniczają ruchomość tkanek. W normalnych warunkach różne warstwy skóry, powięzi i mięśni „ślizgają się” względem siebie. Proces bliznowacenia może jednak zakłócić tę harmonię, powodując, że tkanki stają się mniej elastyczne i trudniej się poruszają. Może to prowadzić do uczucia sztywności i bólu w miejscu blizny, jak również w otaczających tkankach.
Blizny mogą również stanowić pułapkę dla nerwów. Ich gęsta struktura może powodować ucisk i zatrzymanie nerwów, co prowadzi do przewlekłego bólu, mrowienia, drętwienia oraz innych zaburzeń czucia. Taki ucisk może wpłynąć na przewodnictwo nerwowe, co z kolei może powodować dolegliwości nie tylko w miejscu blizny, ale także w innych częściach ciała.
Profesor Karel Lewit, uznany specjalista w dziedzinie medycyny manualnej, wskazuje na znaczącą rolę aktywnych blizn, nawet tych wieloletnich [2]. Nazywa je „kameleonami”, które mogą imitować objawy innych chorób. Blizny mogą wysyłać błędne sygnały do układu nerwowego, co prowadzi do odczuwania bólu i dysfunkcji ruchowej. Lewit podkreśla, że blizny mogą wpływać na odbiór informacji o kondycji i napięciu tkanek, co skutkuje powstawaniem dolegliwości bólowych i problemów z narządem ruchu.
Blizny mogą powodować ból nie tylko w miejscu ich powstania, ale także w odległych częściach ciała. Lokalne zmniejszenie elastyczności i ruchomości tkanek może wpływać na całą powięź – bogato unerwioną tkankę otaczającą ciało. Napięcie w jednym miejscu może przekładać się na zwiększone obciążenie innych, odległych obszarów ciała. Na przykład, blizna na podudziu może poprzez połączenia powięziowe prowadzić do bólu pleców lub innych wyższych partii ciała.
Układ nerwowy stara się kompensować zmniejszoną ruchomość spowodowaną przez blizny, co może prowadzić do zmiany napięcia mięśniowego i dynamiki ruchowej. To z kolei może powodować przeciążenia stawów i mięśni, prowadząc do bólu, sztywności oraz dysfunkcji. Blizny mogą wpływać na całą biomechanikę ciała, co w dłuższym okresie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
Blizny mogą uciskać nerwy, powodując zmiany przewodnictwa nerwowego na całej ich długości, co prowadzi do bólu, mrowienia i drętwienia. Na przykład, ucisk na nerw w okolicy blizny może powodować ból i osłabienie kończyny oraz zwiększone napięcie mięśni przykręgosłupowych. To z kolei może skutkować bólem i zmniejszoną ruchomością kręgosłupa.
Badania pokazują, że blizny mogą prowadzić do powstawania punktów spustowych – miejsc o zwiększonej wrażliwości, które wywołują ból promieniujący do innych części ciała. Na przykład, blizny po operacji wyrostka robaczkowego mogą prowadzić do bólu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Punkty spustowe mogą wywoływać objawy bólowe w miejscach odległych od pierwotnej blizny, co może utrudniać diagnozę i leczenie.
Blizny, choć są naturalnym elementem procesu gojenia, mogą stanowić poważne źródło problemów zdrowotnych. Mogą wpływać na elastyczność tkanek, uciskać nerwy i powodować ból oraz dysfunkcje w różnych częściach ciała. Ważne jest, aby wszelkie objawy związane z bliznami konsultować ze specjalistami, w tym z fizjoterapeutami, którzy mogą pomóc w diagnostyce i leczeniu dolegliwości związanych z bliznami. Mobilizacja blizn, czyli odpowiednie techniki manualne, może poprawić ich elastyczność i zmniejszyć negatywne skutki ich obecności.
Blizny mogą być niedocenianym źródłem przewlekłych dolegliwości bólowych i dysfunkcji, Skonsultowanie się z fizjoterapeutą może pomóc zidentyfikować i skutecznie leczyć problemy związane z bliznami, poprawiając ogólną jakość życia oraz farmaceutą w celu dobrania odpowiedniej pielęgnacji blizny. Jednym z preparatów do leczenia blizn jest Contractubex.
Contractubex to żel stosowany miejscowo do leczenia blizn. Jego składniki aktywne pomagają zmniejszyć widoczność blizn, poprawić ich elastyczność oraz zmniejszyć objawy takie jak zaczerwienienie i swędzenie. Główne składniki aktywne Contractubex to:
Ekstrakt z cebuli (Extractum Cepae): Posiada właściwości przeciwzapalne i antybakteryjne, co pomaga zmniejszyć zaczerwienienie i zapobiegać nadmiernemu tworzeniu się tkanki bliznowatej.
Heparyna: Jest antykoagulantem o działaniu przeciwzapalnym, przeciwobrzękowym i nawilżającym. Pomaga zmiękczyć tkankę bliznowatą i poprawić jej elastyczność.
Allantoina: Przyspiesza gojenie ran, ma działanie łagodzące i pomaga zwiększyć wchłanianie innych składników aktywnych.
Żel należy delikatnie wmasować w tkankę bliznowatą kilka razy dziennie (zwykle 2-3 razy) przez kilka minut. W przypadku starszych, bardziej opornych blizn, można stosować jako opatrunek na noc.
Contractubex jest najbardziej skuteczny, gdy jest stosowany na świeże blizny, ale może również poprawić wygląd i strukturę starszych blizn. Regularne i długotrwałe stosowanie jest często wymagane dla uzyskania optymalnych wyników.
Blizny mogą być wrażliwe na światło słoneczne, dlatego warto chronić obszar przed nadmiernym nasłonecznieniem podczas leczenia.
Zawarte w artykule informacje mają charakter wyłącznie informacyjny, nie mają charakteru konsultacji medycznej i nie mogą zastąpić konsultacji lekarza, do którego należy ostateczna decyzja o rodzaju i zakresie wdrożonego leczenia.
Contractubex żel, 1 g żelu zawiera substancje czynne: 50 IU heparyny sodowej, 100 mg wyciągu płynnego z cebuli i 10 mg alantoiny. Wskazania: Blizny ograniczające ruch, powiększone (przerostowe, obrzmiałe, o kształcie bliznowca), nieestetyczne blizny pooperacyjne, blizny po amputacjach, blizny pooparzeniowe i powypadkowe, przykurcze np. palców (przykurcz Dupuytrena), przykurcze ścięgien spowodowane urazami oraz kurczeniem się blizny. Przeciwwskazania: Nie stosować Contractubex żel w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Przeciwwskazaniami do zastosowania żelu są: niewyleczone rany, blizny obejmujące duże obszary skóry, uszkodzona skóra, aplikacja na błony śluzowe.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Podmiot odpowiedzialny Merz Pharmaceuticals GmbH, NiemcyPoczątek formularza
Dół formularza
[1] Red. Leon Chaitow; współaut. Julian M. Baker[i in.]; [tł. z jęz. ang. Marek Barna, Paweł Linek, Mariola Saulicz].- Wyd. pol. / red. Edward Saulicz.: Metody terapii manualnej w leczeniu dysfunkcji powięziowych. Wrocław : Edra Urban & Partner, cop. 2015 [2] Karel Lewit; Sarka Olsanska.: Clinical importance of active scars: abnormal scars as a cause of myofascial pain; J. Manipulative Physiol Ther. 2004 Jul-Aug; 27(6):399-402
